مشکلات اساسی حمل و نقل و ترافیک شهر کرمان:
امروزه استفاده از حمل و نقل عمومی نه تنها برای نیاز جوامع به جابجایی انسان و کالا بلکه برای برطرف کردن مشکلات ازدحام ترافیک و زیست محیطی یکی از بهترین گزینه هاست.
رشد سریع شهرنشینی و رشد مضاعف مالکیت خودرو در دهه ی اخیر کرمان را با مشکلات متعددی همچون طولانی شدن زمان سفر، آلودگی، کاهش ایمنی و افزایش تصادفات، کاهش فضاهای شهری برای تردد وسایل نقلیه و پارکینگ مواجه کرده است.
در راستای حل این مشکلات تعریض معابر و افزایش ظرفیت خیابانها و استفاده از زیرگذر و روگذرها هیچگاه نتوانست پاسخگوی حجم انبوه سفرهای شهری باشد و کارشناسان را بر آن داشت تا با استفاده از سیاست هایی مردم را از حمل و نقل شخصی به حمل و نقل عمومی سوق دهند.
مطالعات موردی پژوهشگران در ایران نشان داده است که استفاده از سیستم های مدیریت حمل و نقل(TSM) و حمل و نقل هوشمند (ITS) و حمل و نقل غیر موتوری میتواند منجر به ایجاد یک تعادل بین عرضه و تقاضا با تغییر در الگوهای سفر و سطح تقاضاهای سفر گردد.
افزایش ظرفیت و کارایی زیر ساختهای موجود برای ارتقای حرکت و کاهش زمان سفر، افزایش رضایت عمومی و قابلیت اطمینان و اعتماد مردم به شبکه حمل و نقل، صرفه جویی در هزینه های عملیاتی و نیروی انسانی، ارتقای سطح ایمنی برای رانندگان و مسافران، بهبود شاخص های محیط زیست و انرژی و در نهایت توسعه اقتصادی از دیگر مزایای استفاده از این سیستم ها ذکر شده است.
مشکلات اساسی سیستم حمل و نقل و ترافیک شهر کرمان را میتوان به ترتیب زیر دانست:
۱- بالا بودن میزان سرمایه گذاری برای تسهیلات و تجهیزات جدید حمل و نقلی،
۲- نامناسب بودن تجهیزات کنترل ترافیک در تقاطع ها،
۳- عدم رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی از جانب رانندگان،
۴- استفاده اغلب مردم از وسایل نقلیه شخصی در سفرهای کوتاه،
۵- ناکافی بودن ظرفیت پارکینگ،
۶- کمبود امکانات و نیروهای مجرب راهنمایی و رانندگی در مدیریت حمل و نقل شهر،
۷- کم بودن وسایل حمل و نقل همگانی در اغلب ایستگاهها،
۸- ناکافی بودن ظرفیت معابر شهری،
۹- بهره گیری ناکافی از دانش فنی در مدیریت سیستم حمل و نقل شهر،
۱۰- استفاده نابجا و نامناسب از وسایل نقلیه شهری،
۱۱- نامناسب بودن شبکه خیابانی از نظر ارتباطی،
۱۲- نامناسب بودن علائم و خط کشی های روی آسفالت خیابانها،
۱۳- عدم رعایت حقوق شهروندان از جانب رانندگان شخصی،
۱۴- عدم تمرکز واحدهای مختلف اداری برای انجام یک کار در یک محل،
۱۵- نبودن برنامه مشخص برای مدیریت سیستم حمل و نقل شهر.
حال سوالی که مطرح است این است که چرا مشکلات و معضلات ترافیکی شهر با وجود مطالعات اولیه و تکمیلی و طرح جامع همچنان پا برجاست؟ آیا شهرداران مطابق نظرات کارشناسان و مطالعات شهری عمل کرده اند؟