مدیرعامل “ شرکت تعاونی تهیه و تولید فلزات نادر رفسنجان“:
کسی که کار تولیدی انجام میدهد قوانین سخت و دست و پاگیر را باید تحمل کند
*سرمایه پول و نفت و منابع معدنی نیست سرمایه نیروی انسانی است
سال جاری شانزدهمین جشنواره تعاونی های برتر استان کرمان برگزار می شود و در میان تعاونی های برتر نام “ شرکت تعاونی تهیه و تولید فلزات نادر رفسنجان” به چشم می خورد.
“شرکت تعاونی تهیه و تولید فلزات نادر رفسنجان” بعنوان بزرگترین تولیدکننده سلنات سدیم در کشور جمهوری اسلامی ایران است. این واحد در راستای فعالیت های تحقیقاتی و انجام پروژه در مقیاس نیمه صنعتی تولید سلنیم و به دنبال آن تولید سلنات سدیم در سال ۱۳۷۸ به صورت یک واحد صنعتی به بهره برداری رسید. این شرکت در سال ۱۳۹۶ به عنوان یک شرکت دانش بنیان صنعتی به ثبت رسیده است و جز بزرگترین شرکت های دانش بنیان استان کرمان می باشد. در همین راستا مصاحبه ای انجام داده ایم با آقای “علی باقری ” مدیر عامل ۵۲ ساله تعاونی که در این مسیر سخت توانسته موانع را پشت سر بگذارد و در شانزدهمین جشنواره تعاونی های برتر استان کرمان خوش بدرخشد.
در ادامه این مصاحبه را می خوانید :
*ضمن معرفی خودتان بفرمائید از چه سالی مسئولیت تعاونی تهیه و تولید فلزات نادر رفسنجان را به عهده دارید؟
– به نام خدا، من علی باقری مدیر عامل شرکت فلزات نادر هستم. این مجموعه از سال ۱۳۷۵ تاسیس شد و از سال ۱۳۷۸ به بهره برداری رسید. از ابتدا در این مجموعه به عنوان مدیر عامل فعالیت داشته ام و یک مدت عضو هیات مدیره بوده ام و در حال حاضر نیز مدیر عامل این مجموعه را به عهده دارم .
*ایده تاسیس واجرای شرکت تعاونی به چه صورتی طراحی وحالت اجرایی به خودگرفته است؟
– این تعاونی یک مجموعه دانش بنیان است و اساس این تعاونی طبق لیسانس و فوق لیسانس من شکل گرفت. در استان به عنوان اولین شرکت دانش بنیان شکل گرفته در استان است و در کشور جز اولین تعاونی های دانش بنیان کشوری است . در سال های ابتدایی تاسیس شرکتی با عنوان دانش بنیان وجود نداشت. البته نا گفته نماند در این مجموعه تعاونی کار به تنهایی انجام نمی شود و دوستانی که در این تعاونی هستند گوشه ای از کار تعاونی را بر عهده داشته اند تا این تعاونی توانسته شکل بگیرد.
*شرایط عضو گیری در این تعاونی به چه صورت می باشد؟
-عضو گیری در این تعاونی از افرادی که در شکل گیری آن نقش داشته اند بوده است که البته بیشتر خانوادگی است و سعی
کرده ایم افرادی در این مجموعه مشغول به کار شوند که از اعضای خانواده باشند و به قولی فرد بیکاری در خانواده نداشته باشیم. و در حال حاضر تقریبا تمامی افراد مشغول به کار از اعضای خانواده می باشند و در حال حاضر ۱۹ نفر سهامدار این شرکت تعاونی هستند.
*از میزان رضایت خود از فعالیت تان در این عرصه بگویید؟
-این کار سختی های خود را دارد بااینحال هنگامی که به نتیجه می رسد لذت خاص خودش را دارد. برای جا انداختن کاری که ناشناخته است و شما برای اولین بار در حال راه اندازی آن هستید مشکلات زیادی وجود دارد. از اولین روزهای ۶۹ که کار تحقیقاتی را شروع کردیم کسی با خصوصیات ماده ی تولیدی ما یعنی سلنیون و سلنات سدیم که به خودی خود سمی است اما در عین حال برای بدن ضروری است آشنایی نداشت و اطلاعاتی در این زمینه موجود نبود، به طبع در این مسیر مشکلاتی وجود داشت بطور مثال خودم چندین بار در این مسیر در برخورد با این مواد مسموم شدم . از طرف دیگر مشکلاتی بود که در حین رقابت بوجود می آید وقتی برای اولین بار محصولی عرضه می کنید به طبع کسانی که قبلا این محصول را عرضه می کردند و وارد کننده این محصول بوده اند در رقابت می افتند چراکه منافع خود را در خطر می بینند و رانت هایی که در این رابطه وجود دارد که اجازه کارکردن را به ما نمیدادند. و یا اینکه تا قبل از اینکه کاری انجام نشود سخت است و بعد از انجام کار با دید ساده انگاری به آن نگاه می شود و متاسفانه کوتاه فکری که در جامعه وجود دارد یکی از مشکلاتی بود که در این مسیر با آن روبه رو بودیم.
*ارتباط مسئولین و ادارات با تعاونی شما چگونه است؟
-عملا در کشور ما وزارت تعاون احساس میکنم نتوانسته است جایگاه خود را پیدا کند و انگیزه های لازم را به افراد بدهد به عنوان مثال در همین شهر ما تعاونی های بزرگی بوده اند که در سطح دنیا حرفی برای گفتن داشته اند اما نتوانسته اند ادامه بدهند و درگیری بسیاری از بروکراسی ها و مسادل سیاسی شده اند و از بین رفته اند . هیچ تفاوتی میان تعاونی و شرکت سهامی خاص وجود ندارد و مضاف بر اینکه شما که تعاونی هستید می بایست اساسنامه شما براساس یکسری قوانین خاص در چهارچوب وزارت تعاون باشد درحالیکه اگر شرکتی با سهامی خاص داشته باشید آنچنان در چهارچوب قوانین نیستید. احساس میکنم در طول این ۲۵ سال سابقه کاری وزارت تعاون نتوانسته است جاذبه ای را ایجاد کند که همه به سمت تعاونی بروند و سرمایه های کوچک جذب شود.اکثر تعاونی های موجود تعاونی توزیع و تعاونی مسکن است و به سمت تعاونی های تولیدی نرفته اند نه اینکه کوتاهی صورت گرفته باشد امانتوانسته انگیزه ای به افراد بدهد که کار بزرگ و با یک جمع بزرگ ایجاد کنند و قوانین بگونه ای ایجاد می شود زمانی که تعاونی بزرگ بوده دست یکسری افراد قرار می گیرد که نمیتوان از دست افراد اول خارج کرد و این دلیلی است که مانع رشد تعاونی ها می شود و به نقطه ضعف مجموعه تعاونی تبدیل می شود. اگر به تعاونی ها در شرکت های دیگر نگاه کنید خیلی از کارهاست که با سرمایه های خرد انجام می شود و موفق عمل کرده اند اما متاسفانه در یک زمانی تعاونی ها ما خوب عمل کرده اند اما بعد تعاونی ها متوقف شده اند و یا زمانی که اسم تعاونی در ذهن افراد یک چیزی ارزان قیمت است .
کلمه و یا بحث تعاونی ها همانگونه که در قران به آن اشاره شده است، اگر همه دست به دست هم بدهند و منافع همه تامین شود و در دست یک عده خاص قرار نگیرد به عنوان یک موتور محرک در جامعه پیشرو باشد. در جامعه ما بسیاری از سرمایه های خوب وجود دارد که به سمت سرمایه های رمز ارز و طلا و خودرو و مسکن رفته است . درست است که صنعت مسکن خوب است چرا که توانسته کل صنایع را به حرکت در آورد اما مسکن یک صنعت مولد نیست و نمی تواند به عنوان مولد ایجاد ثروت کند.
*شما در شانزدهمین جشنواره تعاونی های برتر به عنوان تعاونی برتر برگزیده شده اید. موفقیت خود را در چه میدانید؟
-در این مجموعه سعی کرده ایم که کارهایی انجام دهیم که شاید به نظر دیگران یک چیز دورافتاده ای باشد. بحث سلنیوم و یا سلنات سدیم که اساس این شرکت بوده است و این ماده تبخیر می شده است و با توجه به سمی بودن آن دور ریخته و استفاده نمیشده است. مجموعه ما از دورریزی که استفاده نمیشده و از طرفی وارد کشور می شد و دانش فنی آن در دست کشورهای دیگر بوده است استفاده کرده ایم به اینصورت که دانش فنی را ایجاد کرده ایم و از واردات آن جلوگیری کرده و ایجاد اشتغال کرده ایم که تقریبا ۶ تا ۷۰ نفر بصورت مستقیم در این تعاونی مشغول به کار می باشند و از تمام افرادی که می توانند کمک کنند یک تعاونی ایجاد و یک کار گروهی را انجام دهیم تا به اینجا برسیم.
*صحبت پایانی
-ضمن تشکر از شما از اینکه این وقت رو در اختیار من قرار دادید. اما خواهشی که دارم اینکه روی بحث تعاونی ها، مسئولین به گونه ای برنامه ریزی کنند که حالت تشویق و ترغیب برای مردم ایجاد شود که همه به سمت ایجاد تعاونی تمایل پیدا کنند و فرهنگ گروهی کار ایجاد شود ، باید یکسری زیر ساخت ایجاد شود که به دنبال کارآفرینی و تولید بود. اگر بانک سود بالای ۲۰ یا ۲۵ درصد بدون مالیات و نام داشته باشد ممکن است صنعت نتواند اینچنین سود بدهد و این یکی از مواردی است که افراد به دنبال تاسیس شرکت های تعاونی نمی روند.
فردی مانند من که کار میکنم و کلی اشتغال ایجاد کرده ام، می بایست که تنگناها را رد کنم، مالیات و بیمه را پرداخت می کنم. بگذارید اینگونه بگویم که برعکس عمل میکنیم کسی که به دنبال کار کاذب است نه مالیات پرداخت می کند و از حسابرسی نیز دور است اما کسی که کار تولیدی انجام میدهد قوانین سخت و دست و پاگیر را باید تحمل کند تاوقتی دیدگاه و زیر ساخت اینگونه باشد کسی به سمت تولید نمی رود باید این فرهنگ در کشور ایجاد شود.
رهبر معظم انقلاب اسلامی صحبتی داشتند که “به این جوان ها اطمینان کنید” . روزی که من این کار را انجام دادم و پیشنهاد این کار را به یک شرکت دادم بعضی از مدیران آنجا گفتند که ” بچه است و ورشکست می شود”. این خیلی مهم است ما باید جوانان را باور کنیم، انقلاب هم جوانان پیش برده اند و جوانان دیروز مسن شده اند و باید به جوانان بها بدهیم و اگر به آنها بها ندهیم، جذب جاهای دیگری می شوند، دیدگاهی در جوانان امروز ماست که درحال تبدیل شدن به فرهنگ است مثل گرفتن رمز ارز یا مهاجرت برای زندگی بهتر،چرا باید این اتفاق بیفتد؟ جوانی که می تواند به عنوان یک موتور پیشران واقعی باشد از خودمان دورش می کنیم این درحالیست که در هر کشوری بزرگترین سرمایه نیروی جوان آن است اما ما این فرصت را از دست می دهیم و جوانان به سن میانسالی میرسند، سرمایه پول و نفت و منابع معدنی نیست سرمایه نیروی انسانی است اگر نتوانیم از این سرمایه استفاده کنیم همه چیز را باخته ایم.
